از وقتی در مدرسه موضوع انشاهایمان این بود که در آینده چه شغلی را انتخاب می‌کنید تا به امروز، این جمله را شنیده‌ام: «با کار فرهنگی کسی پول دار نمی‌شه!»

اما زمان ثابت کرد که خیلی‌ها هم شدند! ایرادی هم ندارد. چقدر خوب. موضوع فقط این نیست. چیزی که خوب نیست، این است که کسانی که با کتاب سر و کار دارند، حقشان این نیست که با فروش لوازم دیگر، خرج کتاب را تامین کنند! با سختی و دغدغه‌های بسیار زیاد بر سختی‌ها فائق که نه، موقتاً پوشش بگذارند. تولید کتاب در حال حاضر بسیار سخت است. می‌بینیم که ناشر باید همیشه در ذهنش قیمت ارز آزاد را تر و تازه نگه دارد و فکر کند تا چه تاریخی قیمت پشت کتاب‌اش می‌تواند همین بماند! بگذریم از جزئیات و مخارج. فقط به کاغذ اشاره کردم. از ناشرهای بسیار بزرگ و شناخته‌شده که بگذریم می‌رسیم به ناشرهایی که از خود و جیبشان مایه‌می‌گذارند. هستند ناشرانی که سفره‌ی دانششان کوچک نیست اما وسعت مالیشان با این شرایط چرا!

و… مواجه می‌شوند با تعدادی از مردم که نگاه دقیق و با نفوذی دارند و می‌روند سراغ کتاب‌هایشان، اما کتاب‌های آنها برای آن مخاطب‌ها گران است! لااقل چون کوچک‌ترند به طور مستقیم این نظر مخاطب را می‌شنوند. نمی‌شود کاری کرد. عرضه و تقاضاست! نباید فراموش کرد که ناشرانی هستند که دلشان می‌خواهد در این وسعت اینترنت و بازار، صدایشان به مردم برسد. بگویند که با اشتیاق و با جان و دل به این کار می‌پردازند. از نظر آنها چه اهمیت دارد که حتا از منابع دیگری در زندگیشان تولید کتاب را تامین کنند تا مخاطب راضی بماند. این چیزهایی که می‌گویم شعار نیست. تبلیغ برای ناشر کوچک‌جثه نیست!

زمان می‌گذرد. بهانه‌های تخفیف و مناسبت پیش می‌آیند. چه خوب. فرصتی برای امکان دادن و بهره‌بردن. هر دو طرف از این روزها استفاده‌ی شیرینی می‌برند. یک فرد. کتاب‌فروشی. پخش و…

هفته‌ی کتاب. روزهایی که می‌تواند از همه‌جا «نمایشگاه» کتاب بسازد. تعامل. خرید کتاب. لذت حقیقی. زمزمه‌ی شعرهای کتاب‌های مدرسه در مورد کتاب! قالب‌های دوست‌داشتنی دیروز که در ذهن داریم و کشف تازه‌های امروز. خلاصه این که چند روز دغدغه‌ی پرداخت کمتر و لذت بیشتر برای کتاب‌دوستان. بس درست است که در این زمانه خیلی چیزها پول است، اما برای کتاب گاهی می‌شود گریزی زد و در جایگاه دیگری ثروتمند شد!

هفته کتاب و کتابخوانی