داستان «آخرین گاوهای دنیا» از چند چیز با نوجوانان سخن می‌گوید: از خشکسالی و بحران‌های زیست‌بوم، از زبان فارسی، از اسطوره‌های ایرانی و در نهایت از «دوستی.» در این کتاب گزارشی می‌خوانید از دنیایی هولناک به نام «چهان پسین»، تا بدانید «جهان پیشین» زیبایی‌های خود را دارد. بخشی از متن کتاب «آخرین گاوهای دنیا» : در این گیر و دار خبری عجیب همه را غافلگیر کرد؛ گروهی از پیرمردان و پیرزنان بسیار سالخورده که در کودکی کباب خورده بودند و هنوز مزه‌اش را فراموش نکرده بودند، قصد داشتند یکی از گاوها را ربوده و کباب کنند. آنان یک کپسول گاز از گنجینه‌ی ایران باستان برداشته بودند و می خواستند با آن آتش برافروزند. خیلی زود نقشه‌شان با شکست روبرو شد و همگی بازداشت شدند. حالا مردم دنیا وجود حیوانات را پذیرفته بودند و کسی نمی‌توانست کاوه را خیال‌باف بنامد.

جلد صفر از مجموعه داستان‌های فلسفی جهان

  از مقدمه‌ی کتاب اولین کتاب خردمندی من : از كودكيم، جملات زيبا را جمع مي كنم مانند برخي كه تمبر يا پروانه جمع مي كنند. با احساس اين كه آن جملات، قطعات جورچيني هستند كه جور شده، و اين جورچين نه تنها تمام خرد دنيا را شامل مي شود بلكه پاسخ همه ي پرسش هايي را هم كه مي كند، خودش دارد.از كجا مي آيم؟ ما كه هستيم؟ دوست داشتن چيست؟ چرا مرگ؟ معناي زندگي چيست؟ بعدها، من چه مي شوم؟...ديگراني قبل از من در موردش فكر كرده اند. دانشمند، متفكر، فيلسوف، طنز پرداز...در چين، يونان، امريكا يا پاتاگونيا! چرا خودم را از يافته هاي آن ها محروم كنم، وقتي آن ها اين جا هستند، در دسترس؟