یادبودها

آندری تارکوفسکی شاعر سینما

آندری تارکوفسکی شاعر سینما

آندری تارکوفسکی

آندری تارکوفسکی

آندری تارکوفسکی (به روسی: Андрей Арсеньевич Тарковский) کارگردان نامدار روسی ۴ آوریل ۱۹۳۲ در ایوانوونای شوروی به دنیا آمد. مادر او فارغ التحصیل رشته ادبیات و پدرش شاعر نامدار ادبیات روسیه آرسنی تارکوفسکی بود.

 

بیشتر آثار آندری تارکوفسکی به سوی مضامین فلسفی و عرفانی گرایش داشت. نوع نگاه او به مضامین عرفانی – فلسفی و ترکیب بندی قاب تصویر، نوع میزانسن، طراحی صحنه و لباس، نوع دیالوگ‏ها و اساساً نوع داستان پردازی در فیلم‌های تارکوفسکی او را به عنوان فیلمسازی مستقل و صاحب اندیشه در جهان قلمداد کرد. او گاه در آثارش به طرح مفاهیم مذهبی می‌پرداخت و گاه در صدد تصویر انسان تنها و غربت او در عصر مدرنیته بود. تارکوفسکی را باید از فیلمسازانی دانست که بعدها بسیاری به طریق او اقتدا کردند و در مسیر نوع نگاه فیلمی او شرکت جستند.

معروف ترین مشخصه فیلم های این کارگردان شاعرانه بودن آن ها است، فیلم های آندری تارکوفسکی در قیاس با قواعد دراماتیک بسیار نامتعارف است، استفاده سمبلیک از حرکت دوربین و میزانسن های نمایشی و سمبلیک از مشخصه هایی است که منحصر به تارکوفسکی می شود.

 

آندری تارکوفسکی در هنگام تحصیل دو فیلم کوتاه ساخت: در سال 1959 “امروز مرخصی در کار نیست.” (There Will Be No Leave Today) و در سال 1960، فیلم “غلتک و ویلن” (The Steamroller and the Violin) را که پایان نامه تحصیلی‌اش بود؛ این فیلم که فیلم‌نامه‌اش را با آندری کونچالفسکی (Andrei Konchalovsky) نوشت در جشنواره “فیلم نیویورک” در سال 1961 برنده جایزه شد.
فیلم “غلتک و ویلن” درباره رفاقتی است که میان یک راننده غلتک خشن و پسربچه ویولونیست نحیفی ایجاد می‌شود و پسرک را از دنیای کوچک، راحت ولی خفقان آور به دنیایی وسیع تر و پرمشقت رهنمون می‌کند. داستان به شکل خلاقانه‌ای از دید پسربچه با «استفاده استادانه از نور ملایم و… تغییر ماهرانه فضا» دیده می‌شود.
 

با توجه به اینکه آندری تارکوفسکی شخصیتی خاص در دنیای سینما دارد شاید برای بسیاری از طرفدارانش لیست فیلم های مورد علاقه وی جالب باشد. فیلم های «روشنایی های شهر» چارلی چاپلین، «Mouchette» روبر برسون، «خاطرات یک کشیش روستایی» روبر برسون، «Nazarín» لوییس بونوئل، «پرسونا» اینگمار برگمان، «هفت سامورایی» آکیرا کوروساوا، «اوگتسو مونوگاتاری» کنجی میزوگوچی، «نور زمستانی» اینگمار برگمان، «توت فرنگی های وحشی» اینگمار برگمان، «زنی در ریگ روان» هیروشی تشیگاهارا از فیلم های مورد علاقه آندری تارکوفسکی می باشند.

بسیاری از منتقدان آندری تارکوفسکی را پس از سرگئی آیزنشتاین بهترین سینماگر شوروی می دانند. نقطه عطف کارنامه سینمایی تارکوفسکی شاید به نگاه خاص او برگردد. می توان گفت این کارگردان بزرگ با نگاهی ادبی به فیلمسازی سینمای شاعرانه را رنگ و بوی تازه ای بخشید و فیلمسازان مطرح بسیاری پس از او با تأثیرپذیری از تارکوفسکی وارد سینما شدند. نگاه تلخ و شاعرانه آندری تارکوفسکی به دنیا که شاید تأثیرگرفته از جنگ جهانی دوم است نگاهی منحصر به فرد است که با هیچ یک از قراردادهای سینمای کلاسیک همخوانی ندارد اما جدا از سینما نیز محسوب نمی شود. فیلم های آندری تارکوفسکی گستردگی رسانه سینما را نشان می دهد و سینمایی منحصر به تارکوفسکی را معرفی می کند.

 

اینگمار برگمن كارگردان نامی سوئد زمانی در توصیف آندری تارکوفسکیگفت: «او برای من بزرگ ترین كارگردان سینماست كه زبان جدیدی اختراع كرد و به ماهیت فیلم وفادار است.»

 

آندری تارکوفسکی در ۲۹ دسامبر ۱۹۸۶ به دلیل سرطان ریه در پاریس در گذشت.

 

انتشارات او - آندری تارکوفسکی

انتشارات او – آندری تارکوفسکی

 

آثار آندری تارکوفسکی

آندری تارکوفسکی اگرچه تنها هفت فیلم بلند ساخت اما کارنامه سینمایی‌اش سرشار از جوایز و افتخارات سینمایی است که کسب جوایز از جشنواره‏های “کن”، “بافتا” و “ونیز” تنها بخشی از آنهاست.
 
 
فیلم‌ها
-“کودکی ایوان” (Ivan’s Childhood) محصول سال 1962، برنده جایزه “شیر طلایی” از “جشنواره ونیز” و جایزه بزرگ جشنواره “سانفرانسیسکو”
-“آندری روبلف” (Andrei Rublev) محصول سال 1965، برنده جایزه ویژه منتقدان جشنواره “کن”
-“سولاریس” (Solaris) محصول سال 1972، برنده جایزه هیأت‌ داوران و فدراسیون بین المللی منتقدان فیلم جشنواره “کن”
-“آینه” (The Mirror) محصول سال 1974
-“استاکر” (Stalker) محصول سال 1979، برنده جایزه بهترین فیلم معنوی جشنواره “کن”
-“نوستالژیا” (Nostalghia) محصول سال 1983، برنده جایزه هیأت‌ داوران، فدراسیون بین المللی منتقدین فیلم و برنده جایزه بهترین فیلم معنوی جشنواره “کن”
-“ایثار” (Sacrifice) محصول سال 1986، برنده جایزه بهترین فیلم معنوی، جایزه فدراسیون بین‌المللی منتقدین فیلم جشنواره “کن” و برنده جایزه “بافتا” بهترین فیلم خارجی در سال 1988
 
فیلمنامه ها 
هوفمانیانا، 1975
ساردور (با همکاری الکساندر میشارین)، 1978
باد ملایم (با همکاری گرنشتاین)، 1986
 
مستند تلویزیونی 
-“سفر در زمان” (Voyage in Time) محصول سال 1979
 
فیلمهای دانشجویی 
-“آدمکش ها” (The Killers) محصول سال 1958
-“امروز مرخصی در کار نیست” (There Will Be No Leave Today) محصول سال 1959
-“غلتک و ویولن” (The Steamroller and the Violin) محصول سال 1961، برنده جایزه در جشنواره “نیویورک”
 
تئاترهای کارگردانی شده 
-“هملت” (در مسکو)، 1977
-“بوریس گودونف” (در لندن)، 1983
 
کتاب‌ها 
پیکرسازی در زمان (1986)
ویرایش دوم (1989)
زمان در دل زمان: خاطرات (1991)
 
 
 

آندری تارکوفسکی

 

 

 

منابع : ویکی پدیا / سینما پرس / تبیان / شخصیت نگار

سبد خرید
برای دیدن محصولات که دنبال آن هستید تایپ کنید.
فروشگاه
علاقه مندی
0 محصول سبد خرید
حساب کاربری من