در ۱۸۵۱ که ناپلئون سوم در فرانسه قدرت را به دست گرفت؛ ویکتور هوگو ناگزیر به تبعید سیاسی رفت و سرانجام با خانواده اش در گرنزی؛ جزیره ای نزدیک کرانه نرماندی، اقامت گزید. هوگو در ۱۵ سالی که آنجا بود شماری از بهترین کارهایش، از جمله محموعه سروده ها و رمان بینوایان را نوشت. اندکی […]
«من باید هرروز حتما بنویسم، نه چندان برای موفقیت کار، بلکه برای از دست نرفتن روال روزمره ام» این، یکی از مدخل های نسبتاً نادر یادداشت های روزانه لئو تولستوی در اواسط دهه ۱۸۶۰ است-یعنی وقتی که عمیقاً غرق نگارش جنگ و صلح بود. لئو تولستوی در این یادداشته برنامه روزانه اش را شرح نمی […]
جیمز جویس رمان نویس ایرلندی در وصف خود گفت:«مردی کم فضیلت؛ متمایل به افراط و اعتیاد به الکل» جیمز جویس دست کم در عادات روزانه اش خویشتن داری یا نظم چندانی نداشت. اگر او را بحال خود می گذاشتی تا لنگ ظهر می خوابید و بعداز ظهر (که بگفته خودش «مغز بهتر از هروقت دیگر […]
چارلز دیکنز پرکار بود-پانزده رمان (ده تای آنها در بیش از ۸۰۰ صفحه) شماری داستان؛ مقاله؛ نامه و نمایشنامه ازاو برجامانده است-ولی این باروری شرایطی داشت. اول از همه باید سکوت مطلق برقرار باشد. در یکی از خانه هایش دری اضافی به اتاق کار او نصب کردند که جلوی سروصدا را بگیرد. و اتاق کا […]
ارنست همینگوی در سراسر دوران بزرگسالی ، زود – ساعت پنج و نیم یا شش، با نخستین طلیعه بامداد از خواب بر می‌خاست. این عادت حتی اگر که شب قبل تا دیر وقت بیدار مانده بود هرگز ترک نشد. در گفتگویی با نشریه پاریس ریویو، ارنست همینگوی آن ساعات پگاه را شرح داده است: هنگامی […]
