ترانه وفایی
ترانه وفایی در نگارش سبک خاص خود را دارد. نثر او در برخی از کارها نه شعر است و نه نثر. داستان‌هایی کوچک که که در قالب نثری دارای آهنگ بیان شده‌اند. هر کدام از داستان‌ها هم مستقل هستند و هم در آخر داستان کلی تری را بیان می‌کنند. نوشته‌های او بیشتر فضایی تخیلی دارند که حاصل نگاه او به هستی است. نوشته‌های ادبی او آمیزه‌ای از روانشناسی، فلسفه و ادبیات هستند (ال، او، سپید و…) او به کار نوشتن و ترجمه برای یک سن اکتفا نمی‌کند. برای همهٔ سنین می‌نویسد و ترجمه می‌کند. مباحث مورد نظر او در تحقیق، مباحث و ادیبان قرن ۱۹ و ۲۰ فرانسه و قرن ۲۰ ایران می‌باشد.
