روژه مارتن دوگار ( Roger Martin du Gard ) ، در 23مارس سال ۱۸۸۱ در فرانسه متولد شد و از همان روزهای آغازین تحصیل در مدرسه و به تدریج به ادبیات علاقمند شد و به آن روی آورد .او مدتی نزد ” لویی ملریر” به فراگیری اصول نویسندگی پرداخت و پس از آن به زبان روسی علاقمند شد و خود می گوید كه جنگ و صلح ” تولستوی ” تاثیر بسزایی بر من گذاشت. روژه مارتن دوگار سرانجام برای آنكه نویسنده ای توانمند شود به كالج اكول دشارت رفت.روژه مارتن دوگار نخستین رمان خود را با نام “شدن”( ۱۹۰۸ ) منتشر كرد كه بعدها از نوشتن چنین رمانی شرمنده شد و از سال ۱۹۱۰ تا ۱۹۱۳ بر روی رمانی به نام “باروا” كار كرد كه یك سال بعد منتشر شد و او به عنوان نویسنده به محافل ادبی معرفی كرد.روژه مارتن دوگار پس از جنگ جهانی اول با آندره ژید و ژاک كوپو در ارتباط بود و مدتی به تئاتر روی آورد، اما سال ۱۹۲۰ نوشتن رمان ۸ جلدی خانواده تیبو را آغاز كرد. این رمان در فاصله سال های ۱۹۲۰ تا ۱۹۴۰ منتشر شده، سال ۱۹۳۷ پیش از آنكه آخرین جلد رمان خانواده تیبو منتشر شود او به خاطر خلق “كشمكش ها و اتفاقات مهم زندگی بشر كنونی” جایزه نوبل ادبیات را از آن خود كرد .
بی شك مهمترین اثر ادبی روژه مارتن دوگار ، خانواده تیبو است. موضوع این رمان ۸ جلدی دو خانواده پروتستان و كاتولیك است. “مارتن دوگار” تلاش كرده تا آنجا كه امكان دارد رمان را به تاریخ نزدیك كند. ماجرا این رمان از اوایل قرن بیستم آغاز می شود و به تدریج در بستر تاریخ شكل می گیرد. برخی روژه مارتن دوگار را تاریخ نگاری اخلاق گرا دانسته اند كه به شیوه ” تولستوی ” زندگی روزمره نسلی را به رشته تحریر درآورده است.
روژه مارتن دوگار در ۲۲ اوت سال ۱۹۵۸ در سن ۵۷ سالگی درگذشت.
هوشنگ گلشیری درباره کتاب خانواده تیبو اثر روژه مارتن دوگار می‌نویسد:
کتاب به دست نشسته پشت میزی یا لم داده توی صندلی راحتی، یکی از زیباترین مناظر جهان است. صفحه به صفحه می‌خوانیم و ورق می‌زنیم، فارغ از چند و چون این زندگی روزمره و به دور از صداهای گوش خراش این جهان، در زندگانی موجود در کتاب غرق می‌شویم و چون سر بر می‌آوریم خود را و جهان را بهتر و عمیق‌تر شناخته‌ایم. خانواده تیبو اثر روژه مارتن دوگار به ترجمه ابوالحسن نجفی لذتی چنین را فراهم می‌کند. ماهی و اگر به خست ورق بزنید، چند ماهی خلوتتان را پر خواهد کرد و حاصل شاید این باشد که با زندگانی خانواده‌ای در آغاز این قرن آشنا شوید و با این قرن که ما در پایان آنیم. راستی زیباست وقتی پشت میزی می‌نشینید و یا در صندلی راحتی لم می‌دهید و کتابی را صفحه به صفحه ورق می‌زنید، به ویژه اگر کتابی باشد مثل خانواده تیبو که اگر فقط چند صفحه از آن را بخوانید، با دریغ زمین خواهید گذاشت و فردا در این التهاب خواهید بود که کی باز به دستش می‌گیرید و ورق می‌زنید.
منابع : شبکه آفتاب / ویکی پدیا
